:: سامانه‌هاي ارزشي ::
آيا هر آنچه كه ما به عنوان آدمي و تنها موجود شناخته شده‌ي داراي انديشه، دريافت، تجزيه و تحليل، مورد توجه قرار مي‌دهيم، داراي ارزش و اعتبار مي‌گردد!؟ آيا دريافت، تجزيه و تحليل آدمي است كه هر چيزي را ارزش مي‌بخشد!؟ و يا امور و اشياء در ذات داراي چنين خصوصيتي مي‌باشند!؟
نبود آدمي همه‌ي اين پرسش‌ها را به چالش مي‌كشد؛ زيرا ديگر فهم، دريافت، تجزيه و تحليلي در كار نمي‌باشد تا ارزش‌گذاري نمايد.
همه‌ي ارزش گذاري‌ها و هر آنچه كه آدمي اينگونه از آن بهره مي‌برد، افزاريست براي دريافت، فهم و در كل، شناخت جهان پيرامونش.در واقع اين سامانه‌ي ارزش گذاري وسنجش در جهان بي آدمي تعريف و جايگاهي ندارد.
سامانه‌ي ارزش‌گذاري آدمي به او حق انتخاب و اختيار مي‌دهد؛ اما اين سامانه و يا سامانه‌ها لزومن همه‌گاه آدمي را به سر منزل مقصود نمي‌رساندند؛ زيرا همين سامانه‌هاي ارزشي خود در مسير زمان شكل مي‌گيرند يعني تجربه‌هاي آدمي او را راه مي‌نمايانند و بسياري از تجارب بشر نارس پا به جهان مي‌شوند.
اينگونه، سامانه‌هاي ارزشي در زمان‌هاي مختلف نسبي بوده و خواهند بود.
...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر